تور سه روزه گردشگری و رصد به روستای مصر در استان اصفهان در روزهای 22 و 23 و 24 اسفندماه برگزار خواهد شد. جهت اطلاعات بیشتر ادامه مطلب را مشاهده کنید.
مجری گشت :  انجمن ستاره شناسی اهواز
 
مدت گشت : 3 روز و 2 شب 
 
زمان گشت : حرکت روز 22 اسفند ساعت 17 و بازگشت روز 24 اسفند ساعت 19 
 
گشت ها : 
  1. بازدید از روستا و نخلستانهای زیبای مصر در دل کویر مرکزی ایران
  2. بازدید از روستا و نخلستانهای زیبای فرحزاد و رمل های شن روان آن
  3. پیاده روی در دل زیباترین تپه های شن روان
  4. گشت شبانه در دل کویر ( سکوت و آرامش )
  5. بازدید از نیزار مرتفع و زیبای مصر
  6. اقامت در خانه روستائی و زیبای علی ابراهیم در مصر
  7. آشنائی با حیوانات کویری و نحوه برخورد با آنها
  8. اصول کمپینگ و اقامت شبانه در طبیعت
خدمات : بیمه حوادث مسافرین، سه وعده صبحانه و دو وعده شام
 
نوع خودرو : اتوبوس C457
 
توضیحات : كلیه تورها با مجور رسمی از شركت خدمات مسافرتی و جهانگردی طبق،  قوانین سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برگزار می گردد.  همراه داشتن كارت شناسایی معتبر،
 
هزینه گشت : اعضای انجمن مبلغ  65.000 تومان و افراد غیر عضو 70.000 تومان
 
جهت ثبت نام ب شماره تماس های 09354844077  و 09169110029 تماس بگیرید.
 
درباره روستای مصر : 
 
این روستا، واحه ایست در 40 كیلومتری شرق جندق كه حضور جهانگردان خارجی در آن، یكی از شیرینترین خاطرات 40 خانوار ساكن در آن است و جندق نیزشهرکویری کوچکی است که درست در میانه ی راه دامغان به نائین و اصفهان قراردارد.
مصر دهکده ایست جدا افتاده از جاده ی اصلی که بیشتر به آوردگاهی می ماند که درآن درختان کهن و راست قامت نخل به همراه سازه های خشتی و بادگیرهای آفتاب خورده اش، مدتهاست مشغول زورآزمایی با تپه های لغزان شن هستند، آباد بومی با نزدیکترین فاصله بامیانه ی ساحلی جنوبی کویرنمک که در نخستین برخورد با معماری خاص روستا و اندک آدمهای آن که به نظر نمی رسد هیچ کدام عجله ای برای رسیدن به مقصد داشته باشند.
روستای مصر با دو روستای بسیار کوچک دیگر به نامهای امیرآباد و فرحزاد دریک خط شمالی– جنوبی به طول حدود 6 کیلومتر واقع شده اند تعداد خانوارهای ساکن در فرحزاد کمتراز انگشتان یک دست است و امیرآباد نیز فقط محلی است برای کشاورزی اهالی مصر. آنجاست که آدمی پی به سخت کوشی مردمان کویرمی برد درامیرآباد بوی باغ ایرانی حس میشود گویی به شمال کشور آمده ای هوایی مطبوع و دلپذیر، خرمن های گندم و جو و در بهار بوی گل سنجد است که توجه آدمی را جلب می کند.
آب کشاورزی و شرب روستا از طریق یک قنات که سرمنشا آن تا روستا نزدیک 25 کیلومتر فاصله دارد، تامین می شود که آب نسبتا شیرین و گوارایی است.
خانه های روستا، مسجد و دبستان آن هم دوطرف خیابان اصلی که آب قنات ازمیانشان می گذرد، قرارگرفته اند.
ورودی روستا دواتاق کوچک مقابل هم قرارگرفته اند که داخل یکی ژنراتور بزرگی است که برق مصر و روستای هم جوار آنرا (فرحزاد) تامین می کند و دیگری تنها مغازه ی روستاست که مجهزبه خط تلفن ثابتی است که ارتباطات مخابراتی ساکنان یا احیانا مسافران را برقرار می کند (ارتباط با تلفن همراه میسرنیست).
برق روستا هم قبلا به دلیل عدم قرارگرفتن درشبکه ی سراسری از 5 صبح تا 10:30 شب متصل بوده وراس ساعت 10:30برق و صدای موتور برق قطع می شده و هم اکنون درتمام طول 24 ساعت برق روستا وصل است البته در فرحزاد سکوت بیشتر از مصر است چون صدای نهیب ژنراتور دیزلی شنیده نمی شود.
شمار اهالی روستا را 170 نفر تخمین می زنند که البته در گذشته این رقم بیشتربوده، اما سیل بزرگی که چند سال پیش رخ داد و سبب ویرانی نیمی از دهکده را فراهم آورد، سبب شده تاروند مهاجر فرستی روستا با شتاب قابل تامل افزایش یابد.
این روستا در 40 کیلومتری شرق جندق و 50 کیلومتری شمال خور از توابع استان اصفهان قراردارد. موقعیت جغرافیایی روستا 34/04 شمالی و 54/47 شرقی می باشد.
و اماجندق شهریست کوچک وقدیمی که تا تهران 650 کیلومتر فاصله دارد. این شهر در 350 کیلومتری شمال شرقی اصفهان قراردارد موقعیت جغرافیایی آن عرض 33:56:23 شمالی و طول آن 54:21:29 شرقی است، ارتفاع آن نیز از سطح آبهای آزاد 1213متر می باشد.
جندق از شمال به کویر بزرگ، ازغرب به کویر ریگ جن و رشته کوههای جندق، از جنوب به بیابانهای اطراف خور و از شرق به حاشیه ی جنوبی دشت کویر محدود می شود.
این شهر در 260 کیلومتری جنوب دامغان است سراسر این 260 کیلومتر هم صرف نظر از چند روستای کوچک ابتدای مسیر، بیابان است و عاری ازدست کاری و خراب کاری بشر در طبیعت.
طبق آخرین سرشماری جمعیت جندق 4000 بوده که اکثرا به دامداری و کشاورزی مشغول اند.
از مهمترین محصولات آن می توان به زعفران، سیر، گندم و جو اشاره کرد البته نانهای شهر جندق را ازیاد نبرید که بسیار لذیذ است.
زبان مردم جندق فارسی است ولی مردم بعضی از روستاها مثل گرمه – اردیب – ایراج و فرخی لهجه ی ویژه ای دارند و در زبانشان واژگان پهلوی بسیار است.